Nerdesin êy Kân-i İrfân - Nerde vasiyetin?Şâhidiz êy Ûlû’l-Azm, destânsıydı himmetin, Kerâmeti menkûl gavsa mı kaldı zimmetin?.. Nerdesin êy Gavs-ı A’zâm, nerde vasiyetin? Gölgesi var zuhûrda, kendi yok haysiyetin... Nerde kaldı göz nûru o Envârî Âyetler? Kök saldı dimağlarda, şu meş’ûm rivâyetler... Nerdesin êy Kân-i İrfân, nerde vasiyetin? Sevâb mübhem kavram, meydân gayrı ma’siyetin!.. Gel gör ki êy Ûlû’l-Azm, ümmet battı batıyor, Küffâr gayrette, müslüman yan gelip yatıyor... Nerdesin êy Gavs-ı A’zâm, nerde vasiyetin? Her şey bulanık, salt ismi kaldı katiyetin... De hele êy Sırr-ı Furkân, işin özü nedir? Bir görse ahvâl-i ümmeti, utanır Bedir... Nerdesin êy Kân-i İrfân, nerde vasiyetin? Riyâsını buldu müslüman, samîmiyetin!.. Üstâd Murâdî’ye hürmetlerimle: Hakîkî olmayanlar, anlar mı hakîkati Gerçeğe dayanır mı, sahtelerin takati! Murat Kahraman Murâdî |
Bir görse ahvâl-i ümmeti, utanır Bedir...
Nerdesin êy Kân-i İrfân, nerde vasiyetin?
Riyâsını buldu müslüman, samîmiyetin!..
Bu muazzam beyitlerle ortaya konan derin manayı ve yürek yangınını gönülden selamlıyorum. Sözlerinizdeki hakikati, ümmetin düştüğü hâlin acısını öyle içten dile getirmişsiniz ki Bedir'in sahabelerini dahi utandıracak bir tablo çizmişsiniz. Ah, bu riyanın pençesindeki samimiyet yitişi... Her mısra ayrı bir derin yaraya dokunuyor, bir irfan mirasının kaybolmuş izini sürüyor. Kaleminiz daim olsun, üstadım; samimiyetin sesi hep yankılansın.Saygı ve hürmetlerimle.