Gönül
...... GÖNÜL........
Karanlık ufkumu aydınlatan neydi Gaflet uykusundan geç uyandın gönül Kalbime doğru akan nurlu bir şeydi Mecnun gibi ateşlerde yandın gönül Her bahar çosan, kükreyen şelaleydi Gönlümün dağında açan ters laleydi Hasretinden söylediğim "leylim ley"di Bile bile boş sözlere kandın gönül Gülen ayva, yoksa ağlayan nar mısın Kötü gününde varım, sen de var mısın Sessiz çığlıklarımı da duyar mısın Günahını göz yaşınla yundun gönül Gönül, gül dalına yuva yapan kuştu O kuş yuvayı tek başına kurmuştu Umutla beklerken bir haber, bir muştu Aşkı kıymet bilmeyene sundun gönül Kırağ düşmüş bahçendeki çiçeklere Hüsran olacak, acırım emeklere Ağır bir dinginlik çöktü yüreklere Delikanlı çağında uslandın gönül Göksel, çığrından çıkmış seldi, geçti Baharda deli dolu esen yeldi, geçti Hoş bir rüya, bir hayaldi, geldi geçti "Kırk ikindi" vaktinde ıslandın gönül Hançer gibi bağrımda paslandın gönül |
Oysa ki sevdalar, renk, desen desen
Aşkın ateşinde, üşüyorken sen
*** Sevda böyle bir şey, ne sandın gönül
*** Ağustos ayında, çok dondun gönül..................Aşık Lüzumsuz
Böylesi güzel bir güne, şiire, dosta merhaba
Okuduğumuz şiir güzeldi
Biz de kutladık ve alkışladık yürekten
Gönlüne, ömrüne bereket
Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, sağlıkla, sağlıcakla kalasın