Yalnızlık mı, affetmek mi?
Kendinliğin kuytusunda nefes kokar yalnızlığın
Tercihinden elbet değil ısırgan otu değerse. Yolun başındayken daha kararların gönülle Hayat için affetmek mi? Yalnızlık mı yaşama? Tevhidini yaşarken affetmekden gül, ala Alınması zor karar, affın ile ölmek var Gönlü zengin kararla, huzur için gülmek var. Kusursuzluk arama, kusursuzluk kendinde Ona yaman, buna kötü... Anlar dilsiz kalmasın. Hayat devam ederken affetmeyen, affetmeyen Kusursuz insan yok, gönlü sevgisiz gezen Yalnızlaşıp, yalnızlaşıp Tekliğini sorgulayan Gece uyku düşü gibi Yaşıyor mu, uyanık mı Kime sorsan bilen yok. Gönül limanında yalnızlığı arasa da Beden dünyasında yalnızlık çekilmiyor Yaşama sen kabusu Yalnızlıklar uyku gibi Uyuşturur uyandırmaz Affın ile Muhabbetle yaşama. |
Bizde okuduk ve kutladık değerli kalemini ve eserini
Gönlüne, ömrüne bereket
Sağlıcakla kalasın, Allah'a emanet olasın