Gizli Şahidim
Ey ruhumun sarplarında yankı bulan!
Sessizliğin tenhalarıma dokunduğu saatlerdeyim… Gölgesine sığındığım zümrüt renkli zindanım, İçimi ince ince kıyan yokluğunun ayazı, Her nefeste firar edip yakıyor yaralarımı… Duaya yönelen benliğim raksediyor yüzümde sen sen diye, Ve gözyaşlarımı yüklediğim bereketli bir fırtına koparken, Düşer kirpiklerimden toprağa her bir damla… Göğsümde yankılanır ebedi sürgünlerim, ağır ağır çözülürken buğulu kalbim geriye yine sen yine sen kaldın… Ey karanlıklardaki gizli şahidim! Aşka ilmek ilmek işlediğin sessiz hazinem, Sen ki boşlukta gömülen sırları bilen, Ruhumu al da bir akşam seherine serp Ve beni yeniden çiz; gülüşlerin eşiğinde. |
Ve gözyaşlarımı yüklediğim bereketli bir fırtına koparken,
Düşer kirpiklerimden toprağa her bir damla…
Göğsümde yankılanır ebedi sürgünlerim,
ağır ağır çözülürken buğulu kalbim geriye yine sen yine sen kaldın…
Tebrikler.