Cambazdır benim acılarım.

Gözlerim kirpigin den ayrı geziyor bu aralar
Birbirine , biraz kırgınlar.

Bir bilsen !
Her yol içime uzanmaz ,
Uzar içimde çıkmaz sokaklar.
Zaman yoldan kısa ,
Görüş mesafesindeyken memleket .

Bir ceket hikayesinin
Ceplerinden düştü bu şiir.


O yüzden yabaniyim meylim olsada güle
Dikenenin acısı avucum içinde
Senden geriye kalan    tek mirasım.
Ömürlük
Ellerimi kırasım gelir işte !
....

Ben en ücra diyarların zirvesinde
Bir Şahmeran,
Gökyüzünden bakarken
Dağlarının eteklerine
0 noktasında yaşamak  zirvedeki ıssızlığı
Bir kendine hükümdar şahmaran bilir Milyonların içindeki birbaşına kalmışlıgı


Çok mu zordu ?

Şairlerin iyisini  susturun bence !
Bağlayın ellerini
Sigara kanser ediyor ,
Kulaklarım verem olmuş sesin hicranın da
Ve ben ölümü adın kadar anıyorum ,
Adın kadar seviyorum da
Bir bilsen nasıl !
Adını nasıl ,nasıl da
Yirmi dokuz harften kıskanıyorum.
Sen hani ölüyorum diyorsun ya
Mezara ben giriyorum.

Kekemelerden öğrendik
Çok iyi şarkı söylediklerini ,
Kulaklarımız şahit .

Susturun şaiirlerin dillerini
Sigara kanser ediyor.
Yada öldürün geceleri
Vurun alnının çatından
Bir kurşuna bakar
Uykusuzlugun yerini
Özgürlüge bagışlamak.

Şahmaranın gönlünde bir lahit
Şahmaran
Kendi aleminin kundakçısı, ellerim şahit .

Bütün dünyadan geçtim de 
Bir bakışın da boğuldum kaldım.

Kafi mi ?

Ben ömrümde hiç böyle sevmedim.
Ben !!
Yaşarken hiç bu kadar
Diri diri toprağa gömülmedim,
öldürülmedim.

Baglayın şaiirlerin ellerini
_Şiirler kanser ediyor_
_ __ _ _ _ _
Oy gülüm !/
Senin gülüşünde ben bin defa ölürüm
Güllerden bir gül beğen gülüm
Rengi sarı olsun
Sen gülünce sarı güllere benzer ölüm.