Muhterem Şükrü Bey, Aziz Dost; bir şeyler anlatmağa çabalıyoruz da, anlayanlar kim, diye sormak kurcalıyor hep aklımızı. Ama yine de yazmadan edemiyoruz. Zira Cumhuriyetimizi, kuruluşundan itibaren yaşadığı zorlukları ve yaşadığımız olumsuzlukları gayet iyi biliyor, gelecekten (bazen de olsa) şüpheye düşüyoruz. Savaşlardan yerle bir olarak çıkmış devletler onbeş yıllarda kendisini tekrar toparlayıp dünyadan işçi alma ihtiyaçlarını tamamlamaya çalışırken, Aziz, rahmetli Atatürk'ün vefatından altı ay önce dünyaya gelen ben, ömrümde bir gün rahat yaşasam, safa sürseydim bu kadar yanmazdım diyorum kendi kendime. Kafamın için, yaşadığım bu kadar yılda gördüğümüz, mücadelesini vermeye çalıştığımız ne hıyanetlerle dolu bir bilseniz. Yazmaya çabaladıklarım, bu hatıralarımın gün yüzüne fışkıranlarıdır sadece. Geldik gidiyoruz da; hiç olmazsa bizden sonraki nesiller başka ülkelere bakıp bizlere küfür etmesinler, biraz rahat etsinler çabaları içindeyiz. Sağlıkla Allah'a emanet olmanız duâsıyla Cuma'nın hayrı içinde olun diyor, gözlerinizden öpüyorum. (Aksakal)>