CANINA CAN ALSAN BENİ
Ay ışığının ıslattığı caddelerde yürüyor gözlerim
Sigaramın dumanına yüklemişim kimsesizliğimi Bir nefes, bir yudum, bir damla Bir sen ve derin bir sessizlik Rüzgar fısıldasa gelişini, Koşsam yüreğimin kapısına, kırsam zincirlerini Açsam ardına kadar, Acılar, sorular ve hüzün yağmurları Firar etse yüreğimin hücresinden. Düşlerimdeki sana dokunsam, Sımsıkı sarılsam hasret dolu yıllara. Canına can alsan beni, yüreğinle sarsan yalnızlığımı Dokunsan, gözlerinle yüreğimin bahçesine Huzur dolsa eskisi gibi Mutluluk kanatlarıyla süzülse gökyüzünde… Hayat yoruldu ya benden, umutlarımdan hayallerimden Göstermez oldu ya tatlı yüzünü, Kederle doldurdu ya her günümü Buna da şükür ruhum ölse de, yaşıyor ya bedenim Sendelerken yaşamın koridorlarında Her gün içiyorum ya acının şerbetinden Koşuyorum ya serabınla süslediğin her yönüme Her yönüm sol yanım, her yönüm sen Dokunsan yüreğinle kimsesizliğime Canına can alsan beni, sarsan sevginle sensizliğimi Düşlerim düşüncelerimden kurtulup Yaşasa hayatı seninle dopdolu sonsuza kadar. İzzettin AKYAPI |
Hem bayramımızı, hem eserini kutlarım
Şiirle kal, sevgiyle kal, hoşça kal