Tebessüm
Ah! o doğan gün gibi bakan gözlerin
Ne feyzler almıştım bakışlarıma akan bakışlarından Hüzzam geceler geçirirdik sabahın özlemiyle Ses olduk, türkü olduk dağ yamaçlarına Ah! O dudaklarından dökülen sevda nağmeleri İçim titremişti yaşarken kuş tüyü sözcüklerden Bu şehrin sokak lambalarının bir bir söneceğini düşünemedik Şimdi ellerin ellerimde karanlık kaldırımlarda Gökteki ayı alıp saçlarına takabilirdim varlığının verdiği kudretle Şimdi gençliğimi geri istiyorum Ne fayda, geri dönmüyormuş geride kalan o günler Hatırlıyormusun memleket meselelerine kafayı takıyorduk Ne yazık ki dönüp bakınca ardımıza Bir arpa boyu yol alamamıştık yarım asırlık ömürde Şimdi şiir yazıyorum adına aşk dedikleri düşlerde Açarken sözcüklerin kanatlarını maviliklere Bir tebessüm gönderdim sevgiyi hak eden gözlere Ahmet MORAN |
İlk dörtlük, bakışların ve gözlerin verdiği etkileyici hisleri dile getiriyor. Aşkın büyüsü ve beraber geçirilen gecelerin özlemi belirgin. İkinci dörtlük, sevda nağmelerinin duygu yüklü etkisini vurgularken, bu aşkın zarif ve naif yönlerini ön plana çıkarıp bizi şiire hoş geldiniz diyerek karşılıyor.
Şehrin sokaklarının karanlığı, geçmişin soluklaşmasıyla örtüşüyor; ah o gençlik ve mutluluğun kaybolmuşluğunu ne güzel dile getiriş ifadesi öyle.
"Bir arpa boyu yol alamadık" , hayatta ilerleme kaydedememenin getirdiği bir hüznün mısralara taşınması...
Son dörtlükte ise, şiir yazma aşkının aslında aşkın bir yansıması olarak ifade ediliyor.
Sevgiyi hak eden gözlere bir tebessüm göndermek, umut ve sevgi dolu bir gelecek arayışının en güzel ifade ediliş şekli diye düşündüm okurken....
Zaman acımasız zaman içimizdeki huzuru aramaya çabımızla aşkın verdiği hüznü ve aşka aşkın özlemini ne güzel ifade etmişsin.
Tebriklerim çokca yüreğin üşümesin