Hakikat Karaya Vuruyor
Dinle beni evlat, diyeceğim var
Demezsem vicdanım hesap soracak İnsanlar gerçeği etse de inkar Hakikat karaya vurdu vuracak Hırs tayları dolu dizgin koşuyor Az biti kanlanan dünü boşuyor Dalgalar kabardı deniz coşuyor Hakikat karaya vurdu vuracak Rağbet düzenbaza, itibar puşta Kapandı kapılar akıla, rüşte Bir son vermek lazım bu sergüzeşte Hakikat karaya vurdu vuracak Kimisi çiğnerken kov cikletini Kimi gıybetle yer insan etini Görmeden dünyanın hidayetini Hakikat karaya vurdu vuracak Hak getire artık örf, adet, haya Hamur aynı ama bozuldu maya Lüzum yok bu işte kahin olmaya Hakikat karaya vurdu vuracak Kula kulluk için yarışanlar var Şeytanla dost olup barışanlar var Toparlamak gerek yol az, vakit dar Hakikat karaya vurdu vuracak Bir cümle methiye beş cümle ima Oysaki dostlukta olmaz dilemma Akılsıza akıl vermek güç amma Hakikat karaya vurdu vuracak İnsan olmak lütuf, eziyet değil Can yakmak, kalp kırmak meziyet değil Bu vaziyet iyi vaziyet değil Hakikat karaya vurdu vuracak Sevgi bahçemizi bürümüş hiddet Sokakta, okulda, hanede şiddet Böyle gitmez devran bitiyor müddet Hakikat karaya vurdu vuracak Sorsan herkes dürüst herkes hatasız Elbet riya sonsuz yalan kotasız Ama kaptan çaylak gemi rotasız Hakikat karaya vurdu vuracak Çürürken kainat denen mahpusta Gün ziyanda geçti, gece kabusta Ve gemi su aldı bu okyanusta Hakikat karaya vurdu vuracak |