KAPTAN KAZANOVA
bir gece
susmaya gelmiştim sana –lal olmaya– beyaz gerdanlı fahişe bir gecenin koynunda ne güzel dalmıştık sulara... altımızda atlastan yataklar üstümüzde soluksuz gece, –ne güzel de sermiştin gözlerini üzerime... indikçe derinlere vurgun yemiştik ikimizde... bir kadeh kırmızı şarabın bozduğu sessizliğimizde ağzını açmış bir begonvillin dudağından seni içiyordum hiç bitmeyen bir iştahla... sen, tıpkı sahici bir kaptanmışsın gibi gülümsüyordun bana... iç geçirirken başka limanlarda koynuna alacağın aşklarına, ben, kalbimi bir pusula gibi boynuma asıp rastgele çekip gitmek istiyordum... bir kaptanı sevmenin ne büyük bir ızdırap olduğunu sanki, ilk defa ben keşfetmiştim... Özlem SABA www.ozlemsaba.com |