KALBİM KALBİNE DOLANIYORDU
bir gece
ucu karanlık sisli bir geceyi giyindim üzerime... yandım! kavruldum da, bir türlü çıkaramadım üzerimden onu... hani derler ya! bir kıvılcım bir ormanı yakar diye! görünmez bir yangın ruhumu tutmuştu... zihnim itten beterdi gönlüm ise, sultanda yoktu... aklım beynimin kıvrımlarından kurtulup yol’un kıvrımını seçmişti... kalbim, kalbine dolanıyor artık bana düz yol görünmüyordu... Özlem SABA www.ozlemsaba.com |