KENDİMLE KAVGALI OLDUM
Çuvala sıkışmış fare gibiyim
Sallandık kendimle kavgalı oldum. Üflendim, ölümcül emre tabiyim Dillendik, kendimle kavgalı oldum. Sevgisiz yüreğe tıkıldım sanki Alevsiz ateşte yakıldım sanki Köksüz çınar gibi yıkıldım sanki Dallandık, kendimle kavgalı oldum. Dostumun manalı her bakışından Düşmanın alaylı inen kaşından Başın etrafında dönen kuşundan Kıllandık, kendimle kavgalı oldum. İnsanım yüreğim taştan değil ki Damlalar gözümden, kaştan değil ki Aklımı oynatmak işten değil ki Dellendik, kendimle kavgalı oldum. Başımda aşk denen tatlı bela var Zaman bu belayı yutan canavar Yarla aramızda görünmez duvar Sollandık, kendimle kavgalı oldum. Coşari aklımız ermedi işe Demek ki dur demek gerek gidişe Geldiğimiz yere, yani geçmişe Yollandık, kendimle kavgalı oldum. 22.10.2024/Samsun İbrahim COŞAR |