Gül bıraktım kapına
Bu gece hırsız gibi sessizce sana geldim
Yalvarmaktan usanmış dil bıraktım kapına Korkma artık; zilini çalacak da değildim Kan kırmızı ağlayan gül bıraktım kapına Güneş çoktan batmıştı, tıpkı düşlerim gibi Bir daha doğma sen de, bat gülüşlerim gibi! Yanağımdan süzülen sıcak yaşlarım gibi Kan kırmızı ağlayan gül bıraktım kapına Yıldızını koynuna saklayan ay; hilâlde Çiy düşen gönlüm ise, bilsen, ne garip hâlde! Şu perişan aşkımı anlatan bir mealde Kan kırmızı ağlayan gül bıraktım kapına Yüreğimin bağında, zulmünden hiç gülmeyen Hançerleyip dursan da can çekişip ölmeyen Kopardığımdan beri susmak nedir bilmeyen Kan kırmızı ağlayan gül bıraktım kapına Perdendeki hayalle vedalaştım sen diye Sabah uyandığında cayır cayır yan diye Ayrılık nişanesi, benden en son hediye Kan kırmızı ağlayan gül bıraktım kapına Mücella Pakdemir Beste: Ersin Kayışlı Yorum: Mustafa Açıkgöz |
insana yazdım, sadece insana şair.
eyvallah.