BİR ADAM SEVDİM
Bir adam sevdim
Bulut buluttu gözleri Aşkın dayanılmaz anlarında Sağanak yağmurlar gibi Yağardı üzerime Bir öpüşü Bin öpüş ederdi Güller açardı yüzümde! Saçlarım rüzgarlarda uçuşan Gelincikler gibiydi Aşkla, şefkatle kayardı ellerinde Her seferinde Renkten renge bürünür Gökkuşağına dönüşürdü tenimde Yağmur sonrası kokan Toprak olurduk sonra Çeksek de sımsıkı içimize Doyamazdık birbirimize Veda edemezdik bir türlü Ayrılığın kaçınılmaz vakitlerinde... Bir adam sevdim ben Düşümde değil Esasında bu defa... Adam gibi bir adam sevdim ben! Kaçılası değil Tek bir adımında Titreten yeri göğü Depremler yaratan ruhumda Bilmem kaç adam ederdi bu adam Hepsi de birbirine Bedel bir adam. ’Adam gibi’ sevdim ben de onu Unutulası değil... Özlem SABA |