Yakarlar Beni
Yazılmış kaderin fazlası olmaz,
Ne çare çırpınsan faydası olmaz, Gün gelir, od yanar, çırası olmaz, Bir kuru kibritle yakarlar beni. Gurbete düşerim nic’olur halım, Bitmez ki, kör olsun, sorgu sualım, Ak düşer, kurtlanır saçım sakalım Ölürüm, çamurla yıkarlar beni. Zemheri olur da kaybolur zaman, Giderim yollarım kapanır her an, Zulmeder, katleder, vermezler aman, Kuru bir dal gibi kırarlar beni. Sen orda hasret ben burda yetim, Kesilir, lâl olur sesim sohbetim, Takatim tükenir, biter kudretim Kazarlar mezarım, tıkarlar beni. Sensiz bu dünyayı söyle n’eyleyim? Dert düşer içime kime söyleyim? Kimsesiz, gariban bir tek ben miyim? Zulüm fermanına yazarlar beni. Yar banadır sözün, çekinme söyle Düşmesin hiç sözün, kahrolma öyle Yalnız’a bir köy yok, ne çare böyle Diyardan diyara atarlar beni. |
Giderim yollarım kapanır her an,
Zulmeder, katleder, vermezler aman,
Kuru bir dal gibi kırarlar beni..." evet çok haklısın kırarlar insanı üstat, ilk defa bir şiirinizi okuyorum ama beğendim. Anlamlı ve anlatımı güzel bu hece şiirini ve değerli şairini tebrik ediyor, nicelerine diyor esenlikler diliyorum.
Hoş çakalın dost çakalın sağlıcakla ve hep şiirde kalın selamlar.