Sevgi...
Sevgi...
Sevgi...

Bağırıp durduk yıllarca.

Ancak anlıyorum ki; bilinci kilitli, kalp gözü kapalı olan kimselere bunu anlatmanın hiçbir yolu yok!

Hani soruyor ya bir filmde kadın kendi kendine; sevgi neydi? Sahi, sevgi neydi?

Sevgi neydi biliyor musunuz?
Sizin içini doldurduklarınız!
Sevgiye yüklediğiniz anlam!

Ama sanmayın ki bunların tümü gerçek sevgi ile bağdaştırılabilir!

Az gelişmiş yerlerde büyüyen kadınlar için sevgi dayak yemekmiş! Kolunu bacağını kırmıyorsa kocası onu sevmiyordur demekmiş!

Bir başkası için daha ileri gidip çekip vurmakmış!

Benim için önemsenmek, anlaşılmak ve saygı duyulmak mesela!
Bir başkası için bir buket çiçek...
Başka başkaları için sınırsız fedakarlık.
Kendin tükenene kadar vermek!

Annem için kendi yapamadığından Babam ’ın bulaşıkları yıkaması mesela...

Ve Babam için anneme mutlak itaat edebilmek!
Her durumda ve koşulda!
Sevgisini ifade edebilmesinin tek yolu bu çünkü.
Ya da sevildiğini anlamanın tek yolu, annemin bunlar için tek bir tebessüm etmesi!

Başkasını bilmiyor çünkü!
Öğretilmemiş...
Ondan öncekilere de başka başka kimseleri öğretmiş.

’Eğer olurda bir gün sizin sevme şekliniz ile sevilme şekli aynı olan biri çıkarsa karşınıza çok şanslısınız demektir. Bu bile gerçek sevgiyi karşılamaz ama en azından mutlu olursunuz...

Saf sevginin içinde öfke olmaz
Ego, bencillik olmaz
Fedakarlık vardır ancak hepsi ölçülü ve kararındadır.
En büyük anlaşmazlıkları bile yola getirir sevgi...
Bazen onun için, ondan bile vazgeçmektir sevgi.
Yapmış büyüklerimiz zamanında.
Hepimiz duymuşunuzdur bazı örnekler...
Aşık Veysel gibi...
Neşet Ertaş gibi
Ve benim bir zamanlar okumuş olduğum
Bertolt Brecht’in
"Augsburg Tebeşir Dairesi" isimli kitabında çok güzel anlatılmıştır gerçek sevgi...

İşte saf sevgi varsa bunların hiçbiri orada yoktur.
Varsa, gerçek sevgi orda yoktur...

Herkes şimdi başını avuçlarının arasına en az bir dakikalığına alsın ve seviyorum dediği ve beni seviyor dediği (eşi, dostu, evladı, sevgilisi, arkadaşı, vatanı, bu vatanın evlatları Ata’sı vs.) her şeyi bir kez daha gözden geçirsin!

Biz gerçekten sevmiş miyiz?
Ve nasıl sevmişiz?!?

Özlem SABA