Kölen Olurum
KÖLEN OLURUM
Karşına geçip, benimsin desem Senin uğruna, her şeyi versem Çağırdığın an, yanına gelsem O zaman, kulun kölen olurum Alanı yok ki, derdimi satsam Her gece gelip, kapında yatsam Ben bu dertleri, kenara atsam Sev beni, kulun kölen olurum Beni sevdiğini, desen bana İnan ömrümü, verirdim sana Hazanı yaşattın, deme bana O zaman, kulun kölen olurum Rastladım, yıllar geçtikten sonra Niye sevemem, diyorsun bana Deme hiç, aşka veremem ara Gel bana, kulun kölen olurum Sen bana öyle, sevemem derken Aşkımdan kaçma, daha çok erken Selam vermeden, çekip giderken Dön bana, kulun kölen olurum Biliyorum, beni seviyorsun Neden böyle, inat ediyorsun Burnunun düzüne, gidiyorsun Dön bana, kulun kölen olurum Bilirim sen bana, şaka yaptın Görünce, gönlüme ışık saçtın Kalbime derin, yaralar açtın Gel bana, kulun kölen olurum Ben senin, sevdiğini bilirim Bil ki sana, bu canı veririm Aşkınla, gece gündüz eririm Gel bana, kulun kölen olurum Midayet’ im, sen neler yazarsın Gün gelir, bu canından bezersin Kendi mezarın, kendin kazarsın Üzme beni sen, kölen olurum (1023) Eylül 2015 Şair Midayet Kara |