Öyle yorgunum’ ki, sormayın gitsin.
Hayat çekilmiyor, boğuyor beni.
Şu alem yıkılsın, isterse batsın.
Yürek yangın yeri, yakıyor teni.

Kimsede inanç, güven kalmadı.
Ne kadar çırpınsam, yine olmadı.
Can dediklerimse., kıymet bilmedi .
İstemem artık parayı, sarayı hanı.

El tuttuklarım acımadı, elim kırdılar.
Dost dediklerim, sırtımdan vurdular.
En güzel yıllarımı’ da, benden aldılar.
Tuttuğum dallarımsa, elimde kaldı.

Hayat bir değirmen, öğüttü beni.
Dizde derman yok, şaşırdım yolu.
Bir hazana döndü, ömrümün sonu.
Umutlar tükendi, ışığım söndü.

Sanmayın bu dünya, kalır kimseye.
Dertlerse yürektedir, gelmiyor dile.
Bülbülse azaptadır, hasretim güle.
Bağlarım bozuldu, vakitsiz soldu.

Ne desem bilmem, sözler yetmiyor.
Dizlerde derman yok, artık gitmiyor.
Kalp param parça, eskisi gibi atmıyor.
Hayatsa bir rüya, zamansa bitti.