nasıl saygı duymam sana
cümle güzellikler hayranın iken
ebedi ferahlığa adanmışken varlığın
nasıl hürmet etmem sana

fecirden başlayarak ta güneş batıncaya kadar
sevda seherinden aşk pazarlarına düşelim
çiçeksiz balların arısı gibi
güzeller zülfünün perçem tellerinde açalım
gönül nergislerinin sarısı gibi
aynı dakikada düğümlenen zamanı paylaştır aramızda
aynı düğümde bağlanalım irem denklemlerine

aydınlat kara düşüncelerimizi
barış getir, esenlik serp dünyamıza
çığlıklar feryada karışmasın
mazluma imdat erişsin hem
gülümse bize
sen bastığı yerde çiçekler büyüten kutlu dost

ne söylendiyse güzellik üstüne hep sana adandı
ne biliniyorsa erdem adına
hep seni besteledi çağlarca
ufku olmayan sahralara
utangaç merhametleri savuranlar
ağu kokan ayrılıkları senin için yüklendiler

ve senin içindi
yüzlerdeki kufi çizgilerin
erguvanlar misali pul pul dökülüşü
kendi yolunda kaybolan kervanlar
seni bulmak için aradılar kendilerini
buğday çuvalına senin için sakladı
bünyaminin tasını yusuflar
yeniden bulmak için

seni gerdanlık diye takarak süslendi züleyhalar
melalini kör kuyularda gizlediler
sensiz yaşadılar ölümcül bozgunları
sensiz, yörüngesinde fısıltıyla can çekişen renkler
akıyor bulanık sellerce
sensiz ilerleyen zamanda efsaneler
esrarlı havzalarda yollarını yitirmekteler

süzülmüş benizlerle söylesin son şarkısını
özlemle nefesi gül kokan çocuklar okusun
son medhiyesini hasretle bayramların
dökülsün ellere cedlerin bereketi
Var Eden’e ulaşsın ıtırlar iklim iklim, kuşak kuşak
muradım, mutluluğum hoş geldin
iyileştir içimizdeki yarayı gel

redfer