Kahkaha Arası Gözyaşı DökümüÖnce ağaç dalları engelledi ay ışığını Sonra gök kilitlendi... Titretirken yüzüm çizgilerini tebessümlerin Arifesinde büktüm dudaklarımı sürurun Sustum biz vakit kadar duvarlar arasında Yankısı uyutmadı kuşları Seferber oldukça cümle tabiat yangınıma Kan uykusu nöbetinde burnumdan soludum hasretini Hiç bilmediğin kadar gölgem oldu gölgen İzahata yeltendikçe kuruttu göz pınarlarımı sevdan Karardı ay Tutuldu gün… Tenin yabanda açmış goncagül Varsın açmasın bu iklim çiçekler Yeter toprak kokusu seni sevmeme Sevda yanığı buselerin tenimde karanfil kokusu Hasretin dudaklarıma nakış nakış dikilmiş Hadi çırp ellerini sevgilim Kanada gerek yok Tebessüm et Umut gözlerinin ak ile karası ar’afında yıldız Bıraktığın gün deşildi yaram Ne faydası var hekimlerin Ne de senden gayrı derman... Pabuca gerek yok Yalın ayak makuldür sevdadan ölmeye… Dağılmış saçlarına rüzgâr tarak Yol üstü gülüşlerin hüsranlığıma şifa Hadi bırak kuş konmaz gönlünü gönlümün hülyalarına Dikilsin parmaklarım avuçlarına Sevdiceğim gözlerin dolunay aydınlığım Ben sensiz safi karanlık Bir ahunun avcıdan korktuğu kadar korkmalısın sevdamdan Serin değil kalp ateşim yanmalısın cayır cayır Beni yaktığın kadar... Hasret ve aşk başka bir fasılda rüya Hıçkırık arasına kahkaha sığdırmak olsa gerek yüreğime ismin Veyahut kahkahalar arasında dökülmüş bir damla gözyaşı’m... Silmek cesaret ister Çıra edebilir misin kirpiklerini Hiç yoktan özlemek adına gülüşlerime ağlayabilir misin? Kaçıp gitmek kolay Menderesler çizen gözyaşlarını takip ederek dönebilir misin yarı yoldan Ya kalbin kül olursa kalbimde Cesaret edebilir misin bir daha sevmeye... Sitem arası bir kaç buse kondurdum dualara sinene Ölümlü dünya belki birazdan sevdaya tutulacağız... Dikensiz gül sevmekte neydi Akşam yalnızlığı rengim, sen karanfil Mehtabımdır gözlerin hüznümün Bilmem sevebilir miydin nefret ettikten sonra beni İncittiğim vakit sığınabilir miydin göğsüme Sevmek güç iş Maharet imkânsız topraklarda hasretlenmek Vasiyet yaprak açtı eğreti mevsiminde tomurcuklar sürüldü Yanakların al mevsiminde hüznüm filizlendiği vakit umudum diye söz edebilir misin ismimden Hazan düştüğü vakit kirpiklerine gül açılmadı ise Yüreğini bırak ve düşlerini sil gözlerimden Yıkılmış enkazda can yoktur belki saklıdır hazine Ya kalbinin ismi ismim ise Ya gözlerin rengi gözlerimin kahverengisi ise Kim budayacak bu dalları Kim dağıtacak hüznün bulutlarını... Arşiv D.T 20241014 Noksanlık Makamı |
Tebrik ediyorum kardeşim.
Şiirin yorumu kendi içinde zaten. Fazla söze gerek yok. Günümün şiiri seçtim.
Selam ve Saygılarımla.
ŞİİRLERİN ŞAİRİ tarafından 14.10.2024 16:53:55 zamanında düzenlenmiştir.