DİKENLİ KAFİYELER
(Gülüşüne bin tane ömrü feda ederim)
(ışığın en yumuşak, en tatlı ve en güzel haline) Bir yangın başladı ki dilde ismin yanıyor Bilmese de kimseler elde resmin kanıyor Yanıyor bütün şehir her gece mehtap ile Kanıyor sokak sokak her hece mehtap ile Patlasa volkan volkan ruhumdaki sancılar Ve ismini haykırsa gel gel diye acılar Kaf Dağı’nda sen varsın yankılanan sesinle Anka Kuşu külünden dirildi nefesinle Ağrı’sın sen, Süphan’sın, Erciyes’sin, Hazar’sın Sen büyülü bir bakış, sen yürekte nazarsın Nasıl yazayım seni, kelimeler tükendi Heceler gül bahçesi, kafiyeler dikendi… |
saygılarımla.
cemilmelih.