KURUYAN ÇİÇEKLER
zordu bir güz düşünde yeniden görmek seni
varlığını tanımlayabilmek anlatmak kuruyan çiçekleri.. vakit esaretin sakinliği esmiyor o rüzgâr varlığından ileri kanıyor yüreğim esefli cümlelerinden unut her şeyi gel kurtar beni.. korkarak bakışlarından ne yana kaçsam zehir dünyam anladım sevginden başka yok çaresi nerede bu aşkın mehtabı hangi cennette kavuşmak sahi? ölüyorum anla bunu yardan öte göğsüm huzur bulur nefesinle hangi sonda bulayım seni söyle her başlangıç karanlığının iklimi.. koşarak ulaşsam gülen yüzüne bu deli hasret kavuşmasında akan sular hep geri bilirim bu deli nehir taşar bir gün gözlerinin hengamesinde bir yeni devir.. kim dur diyecek böylesi batışına güneşin? hangi gün ayacak tebessümünün meltemiyle ister unut ister öldür ama gitme güzelleşiyorsun seni her an sevdikçe.. |