YARIM KALAN
Ay yüzlü güzel , Tanrı Dağı’nın ulu ecesi
Aşkın hançeri sancarsa yüreğini deşerek Önce Umay sonra gönül bendim korur seni Aşkıma bir katre zehir bulayamaz o engerek Şehla mavisi gözlerini kıskanır gökyüzü ve safir Kalbinin müridi ve esiriyim, sanma ki misafir Gönlümün otağıdır senin tahtın, saray ne demek Ya ilelebet yaşam sebebim ol ya uğruna müntehir Ruhum tüm dehlizleri dolaşır yokluğunda Sensiz aldığım nefes ancak ciğerime saplanır İstemem güneş bile sensiz doğmasın dünyama Yarım kalan bir kalbe ancak ölüm yaraşır Konmasın penceremin önüne beyaz güvercinler Getirmiyorsa senden haber esmesin bile rüzgar Sana yazılmadıysa bir şiir, kırılsın yazan kalemler Daha ne kadar mahkûm edecek seni o kara topraklar |