Şiirin kalbinden
Çıkmayan fallarım kahve telvelerimde
Çocukluğumun sesi hala kulaklarımda Oynadığımız toplar çimenler arasinda Işıkları sönmüş baba evim karşımda Yaralı bir nefer gibi uzun yollardan geldim Şiirin kalbinden bugünleri de gördüm Gereğinden çok fazla geçmişe ait oldum Kendimden firar ettim bilmem ner(e)de bulurum |
Kaleminize tebriklerimle.
Selam ve Saygılar...