Prometheus a sevgiler
Öyle değil işte
Öyle olmuyor Güneş senin baktığın yerden doğmuyor Kara bulutlar çöküyor hücrelerine Herkes kendine bir yol seçiyor Korkular, kaygılar endişeler sarıyor ruhunu da Gıkın çıkmıyor En yakının En uzağın oluyor Sonra bir bakiyorsun O da seninle aynı güneşe doğru yola koyulmuş Sana yine elinde titrek bir fenerle Rehber olmak düşüyor İçinin en derininde hic sönmeyen o ates Ruhunu ısıtıyor Birden dağılıyor kara bulutlar Prometheus a sevgiler Bütün kötülükleri bir kivilcimla Can pahasina iyiliğe ceviren Korkuyu korkutarak Sonsuz acilardan Sonsuza kadar kurtulan Bir prometheus tavrı değil midir İnsanı en çok insan yapan Resim alıntıdır |
Biz de okuduk ve kutladık yürekten
Gönlüne, ömrüne bereket
Şiirle kal, dosttça kal, sağlıcakla, hoşça kal