Hoşçakal sevgili
oysa ki renk verirdi gözlerin düşlerime
anlatılmaz anlar vardı bazı haller tanımlanamazdı.. gelsindi şimdi ne değişecekti büyüsü bozulmuştu o aşkın.. döner miydi akan yaşlar geri? elini tuttuğunda yine öyle gülecek miydi gözleri? artık olacaklar önemsizdi.. şimdi bir ölüyü diriltmek gibi sana yeniden tutkuyla bağlanmak ne zor şey yeniden sevmek yaşamayı.. bir kibrit kıvılcımında aydınlanmak gibi seni sevmek loş bir odada hissizce sevişmek gibi.. bana ait ne varsa unut artık bir daha dönme geri ve sakın ha ağlama yeşertmez tek bir damlası tohumlarımı.. bu bir nefret değil emin ol geç kalmışlığın derin izleri sonsuza dek hoşçakal her anımı zehir eden sevgili.. |