KERT
kibrin tırnaklarını çektim hayata..uzuvlarda incecik kan
duru bir göl birikmiş sevdam acılı bir gündem geçmedim etinden iskele babası batık bir şiir şimdi nasıl yazılacak dağ nasıl eriyecek içimde hezeyan yaşamdan art niyetli değil korkularım sevişmek değil ansızın sırt üstü belki hep soluyacaksın karbonlu desenleri isli parmakları göğ gözlerine inerken bir akşam üstü redifler toptan alaycı kertikler aramakla geçecek yaşamın kalbi bir kaç satır bir kaç satır bunalacaksın Hüseyin Bozkurt el’an |