GÖREMİYORDUN!!!Şiirin hikayesini görmek için tıklayın BU ŞİİRİM ARKADAŞIM ARZU VE SEVGİSİNDEN HABERSİZ VEYSEL İÇİN YAZILMIŞ BİR ŞİİRDİR.
Seni ilk başta sevmiştim zaten, seni seviyordum,
Ama sen görmez oldun şu sevgimi, Ben senin bulunduğun her yerdegözlerine bakar oldum. Kuytu köşelerde seni izler oldum, Ben seni seviyordum görmüyordun... Geceleri kayan yıldızda tutuğum dilektin, Gündüzleri beni ısıtan güneştin, Uzaklarda yaşanan bir hayaldin, Bir umutun, amacım olmuştun sanki, Ben seni seviyordum, sen görmüyordun/göremiyordun... Rüyalarımı süsleyen prens olmuştun, Bir gün görecek diyordum, bu içimdeki sevgiyi, Anlayacak onu ne kadar sevdiğimi, özlediğimi diyordum. Sen belkide bir başkasını hayal ediyordun, Ama ben seni hayal ediyordum görmüyordun/ göremiyordun... Gözlerimden akan yaşın sahibiydin, Kalbimdeki tahtın kralıydın kendimce, Sen bilmiyordun / bilemiyordun, Bir gün farkedecek umuduyla yaşıyordum, Ben seni hep farkediyordum ama sen farkedemiyordun... Bilir misin seni sensiz yaşamak ne zor olduğunu, Bilemezsin, sen bir insanı onu onsuz yaşamadın ki, Bir insanı o yokken de iki kişilik yerine sevmedin ki, Ben se sevgilim, ikimiz yerine sevdim, Seni sensizde yaşadımve hala yaşıyorum, göremiyorsun... Şimdi çok uzaklardasın,benden ok uzaklarda, Yıldızlar kadar uzak, bir o kadar da yakınsın bana, Özleminle, hasretinle yanıyorum, sevecek umuduyla bekliyorum. Ama sen bilemezsin, göremezsin, nlayamazsın sevgilim... Ben her çalan şarkıyı bize hitap edercesine dinlerdim, Her yazılan şiire bize yazılmış bir destan gibi okurdum, Okuduğum romanların başkahramanları ilan ederdim bizi, Yollarda, sokaklarda ele ele tutuşan aşıklarda, bizi hayal ederdim, Ama sensiz, sen bilmiyordun sevgilim... Geceleri seni düşünürken yatmak, Seni sensiz düşünmek kahrediyordu beni, Anlatamıyordum içimdekilerin, söyleyemiyordum, Dudaklarımdan çıkmıyordu o iki söz, Diyemiyordum seni sevdiğimi, korkuyordum, bilmiyordun... Senden habersiz yaşıyordum bu aşkı ikimiz yerine, Seni çok uzaklara inat yaşıyordum, seviyordum seni, Kalbim engel tanımıyordu, yalnızlık ve acıyla dost olmuştu sanki, Ben seni sensiz yaşamanın bedelini ödüyordum, Sen anlamıyordun, kör ebe oynar gibi kapatıyordun gözlerini, Seni görünce elim ayağım birbirine dolanıyordu, Dilim tutuluyor, kelimeler boğazıma dikili veriyordu, Bir şey diyemiyordum, susuyordum. Ve sen gidiyordun, kalıyordum gecenin sesizliğiyle baş başa, Göremiyordun sevgimi, göremiyordun sensizlikten ne hale düştüğümü, Göremiyordun... |