Bu şiirin ardındaki öykü, derin bir sevdanın ayrılıklarla sınanmış ama umudunu yitirmeyen bir aşığın hikayesini anlatıyor. İki insan, birbirlerine derin bir sevgiyle bağlıdır, fakat bir ayrılık gelir, sevda yarım kalır. Şair, bu ayrılığın getirdiği büyük boşluk ve hasretle yaşamayı öğrenmeye çalışır. Her sabah uyandığında sevgilinin geri döneceği umuduyla başlar güne, her akşam ise yıldızlara bakarak onun varlığını hayal eder. Sevdiği insanın sesini, bakışlarını, hatta adını bile hafızasında tekrar tekrar yaşatır.

Aşık, uzaklarda olmasına rağmen sevdiği kişinin bir gün mutlaka döneceğine inanır. Geçen her an ağır gelir; zaman adeta yavaşlamış, saatler durma noktasına gelmiştir. Yollar sessizdir, adımlar yalnızdır, ama yine de içinde bir umut taşır. Her şey değişmiş gibi görünse de, aşk değişmemiştir. İçinde yanan sevda, her nefeste büyür, her geçen gün daha derinleşir.

Şair, sevdiği insanın gülüşüyle yeniden hayat bulmayı bekler. Çünkü onun dönüşü, aşka yeniden hayat verecek, şairin içindeki karanlık anıları aydınlatacaktır. Her gece gökyüzündeki yıldızlar, bir umut ışığı gibi parlar ve ona yazdığı şiirler bu sevdayı sonsuz kılar. Belki bir gün sevgili geri döner, o zaman bu aşk tekrar can bulur. Şairin kalbi, bu sevdanın ölmezliğine inanır ve bekler.

Bu öykü, sevdiğine derinden bağlı bir insanın sabırla, umutsuzluğa düşmeden beklediği bir aşkın hikayesidir. Sevgi o kadar güçlüdür ki, zaman geçse de, mesafeler artsa da, her şey unutulsa da şairin içinde hep canlı kalır. Çünkü aşk, ayrılığa rağmen ölümsüzdür; belki bir gün yollar yeniden kesişir, sevda yeniden birleşir. Aşkın asıl gücü, beklemek ve sevmeye devam etmektir.

..
Sen gittin, dünya döndü karaya,
Hasret düştü gönlümün yarasına,
Her sabah beklerim seni ufukta,
Gelirsin diye sessiz dualarla.

Gözlerim seni arar her bakışta,
Geceler uzun, hüzün hep yakında,
Yollar sessiz, adımlar boş kalmış,
Adın dudaklarımda, sır gibi kalmış.

Bir şarkı söyler kalbim fısıldar,
Her mısra içimde sana ağlar,
Belki bir gün döner, yollar kesişir,
Sevdanla kalbim yeniden birleşir.

Unutma, bu aşk ölümsüz, derin,
Bir gün kavuşuruz, sabırla derim,
O zamana dek seni beklerim ben,
Sensizlikte bile sevdalıyım bazen.

Sen gittin, anılar sardı her yanı,
Hatıralar doldu, acıttı canımı,
Bir gülüşün yetmez mi bana geri?
Dönüşünle aydınlanır bu deli.

Her gece yıldızlara dalarım sessiz,
Sana yazdığım şiirler birer iz,
Bir gün okursun, belki gülersin,
Bir zamanlar seni nasıl özledim bilirsin.

Rüzgar bile adını fısıldar yavaşça,
Sensizlik dolanır etrafımda başa,
Yüreğimde açan çiçekler soldu,
Sen gittin gideli, zaman yavaş oldu.

Beklemek, belki de aşkın ta kendisi,
Her saniye seninle dolu bir nefesi,
Sensiz geçen her an ağır gelirken,
Varlığınla döneceğin günü beklerken.

Bir gün olur, elbet çıkarız yola,
Yine buluşuruz, gönül yola mola,
Sen gittin diye bitmedi bu sevda,
Bir umuttur yaşatan, sonsuz bir şeyda.

HAYAL DENİZİ