Yürüyen adamDönüş yok artık, biliyorum Yüreğim yanıyor, közlenmiş dağlar gibi Sana mavi düşüyor, bana mor İki renk, iki yol, iki kader Ayrılık, diyorlar Ben "hayat" diyorum Sen gidiyorsun ya İşte o an başlıyor benim yolculuğum Ateş düştü canıma Yaktı kavurdu içimi Ama ben hala ayaktayım Direncim, umudum, geleceğim Keder mi? O da geçer elbet Çünkü ben, hep yürüyen adamım Yeni ufuklara, yeni sevdalara |