UMAY İLE HASBİHAL
UMAY İLE HASBİHAL
Umay sus ve beni dinle son zamanlarda sol yanımda bir sızı başladı ki sorma gitsin neden niçin bir türlü anlam veremediğim bir sızı ne zaman adını ansam cılız bir sesle özlem diyor özlem ve kahredercesine susuyor biraz daha ileri gidip ben onu çok özledim desem şah damarım kırk yerinden çatlayarak kanıyor Umay biliyorsun gerekçesiz çekip de gitti ya o gün bugündür kendi kararı diyor ve ben saygı duyarak susuyorum meğer susmak çözüm değilmiş ayrılıklara farkında değilsin ama şimdi kösnül bir buhranla ateşler içinde kıvranıyorum artık yaşamda siyahtan başka bir renk yok sanıyorum oysa o gitmeden önce ne güzel renkler vardı hayatımda her biri ayrı bir tonda merak ediyorum da acaba birileri güneşin önünü mü kapadı neden bu dünya renksiz ve bu kadar karanlık gün boyu düşünüyor ve minicik bir ışık bekliyorum bazen sancılı bir düşle gece oldu diyerek başımı yasağa koyuyorum sonra farkına varıyorum ki benim dünyamı binbir renge boyayan oymuş Umay tabi sen bilmiyorsun o saatten sonra gün ağarıncaya dek ben yastığımla kavga ediyorum Umay senden istirham ediyorum ola ki bir gün karşılaşırsan ona de ki adam kan kaybından ölüyor hadi inat etme de geri dön son nefesini verirken kavra ellerini yalandan olsa bile korkma yanında ben varım ben de seni seviyorum de bari Efkan ÖTGÜN |