Bir bahardan, bir bahara koşuyordum,
Sevdiğim.
Kim derdi ki yazı bilmez, güz gelecek kim derdi.

Dağları aşardim, zalim yarinen.
Aşkına yoğrulmuş, tatlı dilinen
Taze kokulu derdin, bağlarımı gülünen.
Kim derdi ki, domurcuklar dalda kurur, kim derdi.

Hayat beni yordu, mecalsiz can kuledi.
Can paremi koyup, elekler de eledi.
Yolumu yokuşa sürdü, en sonunda doladı.
Kim derdi ki, acılarla yoğrulacak, kim derdi.

Yalancı bakış da, sözde yalancı.
Bir tuttu elimden, bırakıp da gitti, pilancı.
Yerim yurdum viran etti, talancı.
Kim derdi ki, baykuş öter kim derdi.

Kim bilir, sevdiğim senden ötesi.
Yıkıp geçme sensiz, öksüz kalır bahçesi.
Viran bağlarında baykuşun sesi.
Almış gidiyor da, Avşar’ın göçü.
Kim derdi ki, kervan sensiz kim derdi..

Ağlarım gözüm de, boncuk damlasin.
Benim gibi var mı, aşka düşen söylesin.
Gün geldi ömürüme, kefen biçersin..
Kim derdi ki, yâr mezara koyar, kim derdi..

Tuttuğum tüm dallar elime geldi.
Ne çileli hayat ımış, başıma erdi.
Sen bilmezsin zalım, yüreğim deldi.
Kim derdi ki, kan içip sevda çeker, kim derdi.

Dokun gel sevdiğim, zamana dokun
Dursun tüm zamanlar, aşkına bakın.
Aşık ATA’m sensiz, olmaz ha sakın.
Kim derdi ki, ölüm kapı aralıktır, kim derdi.
*

-------------Haydar ATA -