KARŞI KIYININ FENERİSevmek cesaret ister Can acıtır budakların dikeni, Kanatır! Daha ilk fırtınada pes eden Kaptandan denizci olmaz! Etrafını yakıp yıktığında Yanar olmalı karşı kıyının feneri Kaybedersin yoksa rotanı Pusulan bozulur o yıkımlarda, Yelkenlerin yırtılır... Denize güven! Akıntıya bırak kendini… O duyarmış sevenlerin sesini Hiç kimse duymasa da Yağmur boşalmayınca ıslanmaz Yaşlı kurdun yanakları Varsın çoğalıversin saçlarının akları Muhtaç olduğun kudret Yüreğinde var senin! 24.09.2024/Samsun İbrahim COŞAR |
“KARŞI KIYININ FENERİ” adlı şiiriniz, sevmenin güçlerini, insanın içsel fırtınalarına rağmen direnç göstermesini, cesaretin ve umudun derin bir anlatımını içtenlikle dilemesini sunuyor. Onun bir dizesinde, sevginin hem yakıcı hem de iyileştirici yönünü hissettiren, deniz metaforlarıyla genel olarak bu güçlü eseriniz, okuduğunuzda derin düşüncelere ve duygusal bir oluşum ortaya çıkıyor.
Sevmek gerçekten de cesaret isteyen bir ifade; Şiirinizde gücünüzün olduğu gibi, onun fırtınaya direnç göstermesini gerektirir. "Karşı kıyının feneri" olarak size sunulan umut ışığı, insanın en karanlık anlarında bile kaybolmak için tutunabileceği bir işarettir. Şiirinizdeki deniz güvenini vurguluyor, hayatın sonuna karşı derin bir teslimiyet ve aynı zamanda bilgece bir kabullenme duygusu uyandırıyor.
Siz, sevgiyle yoğrulmuş bu şiirinizde insan ruhunun ve zorlu sınavlarını etkileyici bir üslupla dile getirmişsiniz. Bu denli dokunaklı bir eserle okuyucularınıza ulaşacağınız için yürekten tebrik ediyorum.
Emeğinize ve kaleminize sağlık.
Sevgi ve saygılarımla