SENARYOSU YAZILMAMIŞ FİLM OYNAR BEYNİMDEMayıs kelebeğinin kağıt gibi kanatlarında Ben sizinle sarmaş dolaş olmuşum, dalgalar Rotasına girmiş yüklü gemileri seyrederken. Mahkûm gemilerinin sularında yüzemem. Garip bir sessizlik,kalbime yaktığın ateş var Saçlarında ince tel tel örgüler Gözlerimden süzülürken yaşlar Bir anda dört bir yanım derya olur Sen iyi bak gözlerime kuzum Ben hala sensizliğin sarhoşluğundayım Gece sabaha selam duracak birazdan Ne zaman ayılırım bilmem Dalgalar dram oynuyor gibiydi, enginde Uyanmış seranat verir öter martılar Ebemkuşakları kanat vurur engine Rotasından çıkmış sallanır boş sandallar Morarmış sürüleri çeken dizginler gibi. Bataklıklar gördüm, geniş, fıkır fıkır kaynar Yüreğimde kaybolmuş yeşermeden umutlar Durgun havada birdenbire yarılır sular Enginler şarıl şarıl dökülür girdaplara Gümüş güneşler, sedef dalgalar Çaresizlik mi umutsuzluk mu Yüreğime hiç sorma bu soruyu Avuçlarıma düşen bir damla yaş Bilinmez kuytu köşelere sürükler beni Aşkın dilsiz kaldığı o an Sessizliğin en büyük yankısına dönüşür Yolunu kaybetmiş bir ayyaş olurum Deli esen kasırga ile Gözlerim açılır karadenize Ölüm dalgalarını katarım önüme Bakarım fenerin yanıp sönen ışığına Bir martı süzülürken yavaş yavaş Alır avucumdan kısmetine düşeni Kanat vurdu boğazın çılgın dalgalarına Şimşeklerle çatlayan gökyüzünü gördüm Ürperip uzaklaşan dalgalar, sıra sıra Karanlık gecede ışıl ışıl yakamozlar Beyaz buseler atar denizin gözlerine Görülmedik sert rüzgarlar eserken Azgın boğalar gibi kayalara saldırır dalgalar Beklerim sahilde imana gelmesini Canlanır zihnimde can attığım yerler Karasu hiç böyle karalar bağlamamıştı Yeryüzü böylesine allak bullak olmamış Ümitlerim kırık,kabarır denizlerde Varlığın sonsuz döngüsüne yaslanır Sessizlik yüreğimin en nihai noktasıdır Aşkın ağırlığına dayandığında yüreğim Nice kelimeleri feda ederim Aşkın sonsuzluğunda küçülürken heceler Sükûtun en derin manasında titreşir geceler Ozanların sazında,şairlerin kaleminde yücelirler Kelimelere döküldüğünde anlamlaşır Beynimde sürgünden dönmüş bir şiir oturur. Kahramanlar gibi yorgun, dervişleri gibi sessiz Gönül bahçemde açan bir gül gibi naiftir Varlıkla yokluğun arasındaki o ince çizgide titreşir YEŞİLIRMAK |