Kitabın Sonu !...
Bana lazım değil artık.
Al kalbimi ne istersen yap. Hikaye sona erdi. Okundu bitti kitap. Sana vermiştim kalemi ,sen yazdın son bölümü. Oysa hak etmemişti, inan bu aşk ölümü. Sen ilkimdin, sonum da sensin. Arkamda sen, önüm de sensin. Yolum da sen, yönüm de sensin Gönlüm kilim, sen desensin. Sana vermiştim kalemi ,sen yazdın son bölümü. Oysa hak etmemişti, inan bu aşk ölümü. Kelimeler düğümlendi. Cümlelerin dili tutuldu. Mutlu mesut geçen anlar. Ne de çabuk unutuldu. Sana vermiştim kalemi ,sen yazdın son bölümü. Oysa hak etmemişti, inan bu aşk ölümü. (Onuncuköylü İsmail SIKICIKOĞLU) |
birileri hayatın cenderesinde öğütüyor sevdaları
umarsızca harcıyor aşk ve savdaları..
her şey mutlu sonla bitmiyor maalesef
Bazen hüzün, bazen ızırap, bazen de azap verir insana...
ne oldu bu hale geldik der isyan edersin zamana,
ama yine de bir şey diyemezsin canana.
şiirinizi okuyunca bu dizeler döküldü içimden.
selam ve sayggılar..