Kapatıp da gözlerimi, Dalınca ruhun enginine Binlerce gönlün ırmağından Aktı rengarenk kirler. Tutarken aynayı herkes kendine, Bencilliğini sır edip Gülen yüzlerle sunarlar Arıtamadıkları benliklerini. Eller girerken ceplere Sadece kendileri için Umarlarken medet dudaklardan, Borçlandıkları vefaları Sessizce öderler nakit olarak. Kardeşlik denen olguya Utanmadan sarılan dostluk, Hayâyı koyup cebe Sinsi gülüşlerle girmiş kola. Hastanın kanı üzerindeki kâr, Edepsizi bile sessizce aklar. İyilik kanat takmış, Kötülüğün ayak tozunda kaybolmuş. Öf be hayat dedirtti bu düş, Dayanmak için insan olmak ne zormuş.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Öf Be Hayat! şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Öf Be Hayat! şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Yüreğin dertten gamdan uzak olsun...
Sevgimle