KEMALE ERMİŞ BİR ŞİİR DAHA EKLEDİM RUHUMA...Düşlerimdi miski amber kokan süregelen saltanatın son demleri… Yüreğimin akyuvarları nasıl da miskin Bir leğen dolusu kanlı çamaşır Alyuvarlarında saklı adeta şairin aralıksız nöbeti Bir kıyım imiş meğerse yaşamak Kıtladığım düşler Köpüren sözcükler Ve beti benzi atan teninde titrin Çepeçevre sarmalında göğün laneti Sandıklarım kilitli Sandukam kırık Saklandığım kozamdan ırak özgürlük Ve tutuşan ateş misali Temsil ettiğim tek zümre dahi yok iken Zulamda saklı bitmeyen matem Hüzün keşfe çıktığım… Hazansa mağdur kılındığım Bir yaygara kopan iplere asılı Bir köle misali Yâdında dünün Ağırladığım misafir olsa bile ölüm Dipsizliği görmüş biri olarak Defansında ömrün Kaknem sözcüklerle örülü Ölgün günün bitimi Ve öykündüğüm o asal ve asil şair Dünyaya gelmemiş olsa bile Dünyamı döndüren elem yüklü bir küfe İçine tıkılası nice nimet nice zehir Aşkın endamında s/üzülen şehir Ve işte Ruhuma batan kıymık iken şiir Defolu sözcüklerin bakaya kaldığı Hicap dolu ömür gibi Hicvindeyim evrenin… Ve keşfinde varamadığım ana kıtalar Aşılası şiir yüklü kıtalar Ve anaç rüzgâr saklı koynumda Babacan bir öfke süregelen fırtına Fıtratıma tabi ve razı Fiilen ölmemiş olsam bile Bir filin hortumuna sıkışmış kasvetli hava Ve kalantor gölgeler iş başında Hali hazırda aylak bir leylek Dünde saklı içimde kalan kudret İçtimada Patavatsız sanrıların kucağında Sancılı bir doğuma delalet Uykuda geçen ömrün sonu Sonsuz bildiğim ömrün koynu Kopası bir kıyamet Zaruri olsa da sevgi Ne hacet Dünde kaykılan her zamir Kendime yazdığım her mektup Bakaya kalan bir rozet İlişik iken yakama Sözcüklerin cumhuriyeti Tasfiye ettiğim yasa mahiyetinde Yaslı sonbahar Basmakalıp duygulardan arınmış iken başımda esen Kavak yellerine mazhar Her duygu her dize Saçmalar yediği göğsüme ilişik tek bir imge Mademki aşktır ve de gam imgenin Tezahüründe ansızın hâsıl olan ilham Söküklerinde evrenin Saçaklarında göğün Sarmalında hüznün Dünde asılı kafiye Ne rotam Ne ricam Ne de rengim kayıtlı Kaderin tozunu yutmuş olsam bile Başım ermedi arşa Bir batında solmaya mazhar Ay ve güneşin kapıştığı Aşkın hatırına esen o üşütücü rüzgâr İçimde saklı tuttuğum kadar Kemale ermiş bir şiir daha ekledim ruhuma |