UYKU MU DÜŞ MÜ NEYDİ BU AYAĞIMDA SAVRULUP DURANbir kirpiğin düş’üşü, bir güneşin üşüyüşü, kolların dermansızca yele el olması, uykuyu savunmasız dolabımdan çıkardım, üşümüş bir bebek gibi, sırtıma kaç uyku, kaç düş, belkide kaç kaç, baktım uzun bir ömre, aktım kaç düş, kaç rüya, göremedim bir flu ayna, uzak mı uzak, yakın mı yakın, bir ellerim, bir ellerime düşen hiçlik, belkide içlik, ne çok harf dalaşı, ne çok sessizlik, gezindim, belkide ezildim, uyku mu düş mü, neydi bu, ayağımda savrulup duran, uyur gezer miyim kirpiklerim benden muaf… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |