Dünya sefaleti
Ömrüm boyunca hep bir çıkmazın içinde didindim durdum ,
Bir çıkış aradım gece gündüz çok çalıştım yoruldum . Kimse anlamadı halimden, bir güzelin hayaliydi tek avuntum . Başka gönüllerin mutluluğu için ben ömrümü feda edip durdum.. Hep bir liman aradım sığınmak için fırtınalardan Ne yaptımsa kurtulamadım bahtımın karalığından Çok sevdim ama , olmadı sevenim yürekten candan Yüzüme güldüler hep , yüreğimi vurdular sırtımdan Minnet etmedim hiç bir kuluna rabbim Doğdum , öleceğim biliyorum ki sensin benim sahibim Hikmetinden sual olmaz ben hep hayırlısına talibim Sahte gözyaşları dökeceklerden uzak olsun kabrim Umudumu yetirmedim olumsuzluklara rağmen Sevmekten vazgeçmedim bıksam da nankörlüklerden İnsanlığım ağır bastı hep ve vazgeçmedim iyilikten Sabrettim , şükrettim ne gelirse gelsin haktan... İyi bir kul oldum mu sen bilirsin , sendedir takdirim Ben hiç bir zaman isyan etmedim Üzüntülerimde ,kederlerimde kullarına bile belli etmedim Her zaman ilahi adaletine güvenirim ... Bir garip kulum ben bu alemde Boşa geçmiş ömrüm , bilmediler kıymetimi de Kapıldı gençliğim gurbetin zalim esen yellerine Savruldum oradan oraya şimdi saçlar döndü kül rengine Daha ne kadar sürer bu dünya sefaleti rabbim bilir Artık her günüm bir öncekini özletir .. Yoruldu bedenim, çok yoruldu kalbim ... Yaşamak nefse güzel gelse de ruhum gerçek aşka kavuşma niyetindedir... 02.06.2015 BaRuT |
Siz daima hakkınızda en hayırlısına talip olunuz...
Şiire tebriklerimle. Kandilimiz mübarek olsun.
Selam ve Saygılar ...