Eller
Gül serinliğinde
ve kımıltısız kaldığında bile herşey girdaplar uğrar yıkık, dökük bu şehir yığılır koynumuzda taşıdığımız sonbaharlara yıllar var dikenlerinden sıyrılamadığımız hep camlardan baktığımız çocukluktan kalmış resimler anılar gibi yineler saklarız keyifleri uğursuzluk ve şaşkınlık deli bir taydır peşimizde aramızda uçsuz bucaklar açmak için ellerinle didinirim ellerinle kulaç atarım ellerin uzun hava karabasanlardır artık vicdanları uykuya daldıran ellerini ver zamanda şeytan bedduası ve zehirli sarmaşıklar ver elini... Müslüm Aslan |