Unuttum
Birşeyler vardı
tutsak düştü rast gitmeyişe yağmur küstü çöle akrepler bozdu intiharlık geleneği bulanmadı berraklığı andının Geldim işte başkasına aitliğin reddinden fırtınalarımız ikizdi inkar ettik farklılıklarımızı yalınlığının kuytuluğunda kendimi unuttum Rüzgar çiçek açtı kadife yumuşaklığı tebessümünde adım varsa miladımın kavşakları sende dağlar kıskansın gücensin gücenen güvenimsin yalınlığının kuytuluğunda kendimi unuttum Sular bile serinliğine sarıldığında cehennemin rahlesinden alırsın erincin tohumunu perçeminde dağıldı lacivert karanlık dokuduğum ışık hüzmeleridir Her şey geleceğine koşuyor pervasız fahişedir yalanlar çelik gölgen koruyor beni özünün mozaiğinde sabır taşları Rüzgar çiçek açtı kadife yumuşaklığı tebessümünde adım varsa miladımın kavşakları sende dağlar kıskansın gücensin gücenen güvenimsin yalınlığının kuytuluğunda kendimi unuttum kapılar üstüme kapansın Müslüm Aslan |