Dert senaryosu...
Çok yarınlar öldü içimde, sorma nedenini
kapımda beyaz melekler bu akşam ay küsmüş kendine ışıksız ağlıyor yıldızlara ya sevdasında kaybedilen bir burukluk gibi ya bilinmeyen resimler gibi solmuş gözyaşlarım nefreti kendini aşmış patlamaya hazır bir bakış yağmurundan kurtulmaya çalışan bulut gözpınarlarından asılıp hayata koyvermiş bir ah, en derininden nefes almak neye karşılık ? sen bana aldırma, serkeş acılarım ağlar gecem ipotek ellerim mahkum yalnızlığa ecelim cebimde son umudum pimimi çek artık kalmadı hududum .... |