Dem ...Ne çok söz söylemişim meğer, tek harf’e kurşun atıyorum sustukça büyüyor gözlerimin yalnızlığı korkuyorum her akşam hayallerimi astığım bu boş duvarlar her akşam penceremde demlediğim sessizliğim yerin boş halâ, öylece sana bakıyorum kalkıp bir kahır koyuyorum kendime demlenince hüznü gecenin koynuna derin bir gözyaşı çekiyorum her gece bu aynı işkence her gece intihar bir hece ne çok şey istemişim meğer ruhun ruhuma değince o kadar vefasızlığı kaldıramaz bu beden ağlayarak intihar etsem ona da inanmaz kimse uçunca ellerimden koca bir bilinmezlik suskunluğum eceli öldürecek bir gün biliyorum ... |
her akşam penceremde demlediğim sessizliğim .... değerli abim emeğine yüregine nefesine sağlık harika yorum paylaşıma tsk ediorum..