Şeref ve erdem ruhun süsüdür; bunlar olmasa, beden asla güzel gözükmez. CERVANTES
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Kibrit ve Kutusu
Oktay Güvener
24 beğenme · 1 yorum · 1424 okunma
 Kibrit ve Kutusu
Sen ve ben, iki ayrı özne,
Sahnesi dünya olan bu yaşam tiyatrosunda, Sen ve ben, “BİZ” olmaya çalışan, İki acemi aleviz bu dünya yangınında. Yalanlarla yakılan bu yangında, Sen kibrit kutusu, ben ise bir kibrit çöpü, Birbirimize yakınız, ama uzak da bir o kadar, Alevimiz aynı olsa da amaçlarımız ayrı, Aynı yangının içinde, farklı şekilde yanan. Gözlerinde bir umut ararım, her gecenin sonunda, Dudaklarında bir tebessüm, her küle döndüğümüzde, Belki de bu yangının anlamı budur, Yanarken bile birbirimize tutunmak zorunda kalan. Sen ve ben, iki acemi alev, Sonsuz bir yangının içinde belki de, Ama yine de, her külden yeniden doğarak, Birlikte yanarız aynı sahnede. |
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Kibrit ve Kutusu şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
sedat hünker
26 Ağustos 2024 Pazartesi 17:13:23
Çok güzel şiir sevgiler saygılar selamlar sağlıcakla kal allahın selameti üstüne olsun
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Oktay Güvener
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 26.8.2024 15:39:45
Okunma Sayısı
: 1424
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 24 kişi
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.