YORMA DİLİNİ
Dertler sıra sıra, yürekte saklı.
Konuşmaz çaresiz, dilim dönmüyor. Yıllarca göz yaşım, gizlice aktı. Gülemem yürekte, közüm sönmüyor. Yüzüme bakıp’ ta, mutlu sananlar. Acı sözler yüreği, her gün paralar. Sızlar içerimde, onmaz yaralar. Dertlerle doluyum, artık almıyor. Tat almıyom artık, yalan dünyadan. Ayıramaz oldum şimdi, akı karadan. Çekip gitsem diyom, artık buradan. Derman yok bedende, dizler gitmiyor. Şu yalan dünyanın, düzeni bozuk. Garibin söndü ocağı, kalmadı azık. Bağrım pare pare, yüreğim ezik. Mutluluk uzakta, yüzüm gülmüyor. Ozan Muhlis boş ver, dünya halini. Anlatma ha kimseye, yorma dilini. Mevlâ merhamet edip, alsın canımı. Şu canım mutluluk, nedir bilmiyor. Muhlis SÜNBÜLCÜ. |
yaşamın azat edilmiş hali gibiydi biraz sitemlide olsa bu muhteşem gönül sesin dost bravo kutlar esenlikler dilerim...