TADINDA BIRAKTIM
TADINDA BIRAKTIM
Şiir yazmayı tadında bıraktım... Yemeği, içmeyi bıraktığım gibi bıraktım Şimdi bir su kadar azizim Bir aziz gibi yaşlanmayı tadında bıraktım Kahkahayı tadında bıraktım... Nehir gibi aktı ömrüm, gülmeyi bıraktım, Gülüşlerim dondu dudaklarımda Anlamsız ifadeler kaldı bakışlarımda Hastalığı tadında bıraktım... Beklemesin toprak beni, beklemesin karanlığına Sigaranın ılık rüzgarı esiyor dudaklarımda Yaşamanın bir anlamı vardı damağımda Bıraktım nefesimi, şarkılarda şiirlerde Bıraktım hevesimi, çocuksu gülüşlerde Mutluluk ve mutsuzluk sırlı küpeştelerde Göz kırpıyor bana bıraktığım yerde.. Yakup KOÇAK / İstanbul |