Son çıkışta yalnızlıkŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Kısırlaştır, Aşılat, Yerinde yaşat
Alacakaranlığın silueti taş duvarlara vurduğunda
Ayın şavkı kaybolur yeni doğan gün tülünde Işıklar damlarken gözlerinden neşenin Sabâ makamında eserken sabah rüzgârı Bazen beyaz bazen pembe bir rüya sararken dik yamaçları Demir kapı gıcırtısıyla uçmağa varmadan son çıkışta Tecrit odalarının demir parmaklıklarından yankılanan ağıtlarla Boynu bükük bir güvercin edasıyla şafağı bekler yalnızlık Sadece yalnızlık demekte yeterdi aslında Yeni karda kalan serçenin son bakışlarıyla anlatabilsem Ya da asfalta düşmüş yaz güneşinin susuzluğuyla Katledilen canların çırpınışlarını son çıkışta “Kısırlaştır, Aşılat, Yerinde yaşat” |