Edep erkân çekilince
Arsızlara ar oluruz
Şer tohumu ekilince
Dağılmayız, bir oluruz

Aşılmazları aşarız
Nehirler gibi coşarız
Dünden yarına koşarız
Yücelerde kar oluruz

Gül yetişen bağlar bizim
Erişilmez dağlar bizim
Apaydınlık çağlar bizim
Düşmanlara hâr oluruz

Mâzimizde erlik vardır
Kimi kalpte körlük vardır
Birlik varsa dirlik vardır
Ancak böyle var oluruz

Gönlümüz olsa da yasta...
Güllerimiz deste deste
Her gün çalınır bu beste
Çetin ceviz, zor oluruz

Bayrak inmez yücelerden
Gün ayrılır gecelerden
Hesap sorup nicelerden...
Meydanlarda er oluruz

Hakikat söyler dilimiz
Dört mevsim açar gülümüz
Harama varmaz elimiz
Alınlarda ter oluruz

Biz ki mazlumun sesiyiz
Kimsesizin kimsesiyiz
Bu toprağın nefesiyiz
Yurtsuzlara yer oluruz

Haktan gelir nazarımız
Dostu kesmez hızarımız
Cana değil azarımız
Kalp gözünde fer oluruz

Aynı paydanın payıyız
Aynı çeşmenin suyuyuz
Aynı ecdadın soyuyuz
Birleşirsek gür oluruz

Bayraktaki kan bizimdir
Şafak bizim, tan bizimdir
Trabzon, Kars, Van bizimdir
Bu vatana yâr oluruz

Bizde edep, bizde haya
Ruhumuzda asil maya
Sözümüzü cihan duya!
Sönmeyen bir nâr oluruz

Bahçemiz bir, gülümüz bir
Dirimiz bir, ölümüz bir
Hissiyat bir, dilimiz bir
Aşılmaz bir sur oluruz

Türkiye bizim evimiz
Yunusça engin sevimiz
Birdir Sünnî, Alevimiz
Dergâhlarda pir oluruz

Başlara çorap örmeyiz
Hainlerle iş görmeyiz
Ölürüz de sır vermeyiz
İlelebet sır oluruz

Harama bakmaz gözümüz
Yalana kaymaz sözümüz
Bahara namzet güzümüz
Gönüllerde zer oluruz

Ders almazsak mâzimizden...
El almazsak gazimizden...
Perde kalkmaz gözümüzden
Bazen bakar kör oluruz

Bahar eyleriz güzleri
Kör eyleriz kem gözleri
Tarihler yazar bizleri
Ateşlerde kor oluruz

Nice devlet kurmuşuz biz
Çağa mühür vurmuşuz biz
Dağı dağdan sormuşuz biz
Hem serkeş hem ser oluruz

M. NİHAT MALKOÇ