YOLUM İLLA Kİ GEÇECEKTİR ŞİİRDEN...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Düşlerim, kesif bu aralar ve sistematik duygular hanesinde saklı çoğul hüznüm tekil hanem telaffuzu imkânsız seyirci koltuğunda oturan sıra sayı sıfatları önce çemkiren sonra ortasından kesilen bir ağaç gibi ya da ekmek üç defa öpüp de başıma koyduğum annemin minik elleri. İçtimada geçerken hayat öğütüldüğüm… İnzivaya çekilmiş bir kuram gibi Ya da yaprak misali Hem savrulduğum hem s/avunduğum Yankesici duyguların Arakladığı ne varsa mutluluk babında Sobelendiğim o taş duvar bitiminde Unutulmuş bir saksı misali Köküme sahip çıktığım kadar kendimi Aradığım kuyu diplerinde. Devindiğim bir minval Ve aralıksız keşfe çıktığım… Varsın olmasın Ölüm dışında bir ihtimal… Varsın aralıksız imha edildiğimden de öte İhbar edilesi bir suçlu gibi Körüklenen kalbim ve kalemim İsyan çıkaran Yeniçerilerden Yaka silktiğim kadar Bir araya gelmek bilmeyen iki yakamı Aralıksız çekiştirdiğim ne ki? İhtimaller dâhilinde Bazen kenetlendiğim Asya Belki de terk edilmiş bir ülke gibi Sarnıcım da sarkacım da saklı iken Avrupa’nın Kararan gözlerinden Tornistan yapıp da kendime kavuştuğum İhmaller ve ihtimaller şehrinde Kimse kulp takan asaletime Kimse çekiştiren Çekincelerin solduğu Çekmecelerin de hınca hınç dolduğu Fukara yüreğimi Zengin kılan nasıl ki inancın ve sevginin ihtişamı Ve işte O soyut resim Ve işte idamesi bende saklı iken tesir ettiğim İçimin ilhamından Sökün eden vaveyla Dış sesin baskın mizacı Dışarlıklı telaşların sefil mimarı Azat edilesi neyim kaldı ki? Azığım da sökük kazağım da Sivrilen dili hüznün Aşk kazan yürek kepçe Aralıksız s/üzüldüğüm Gecenin atan benzi Sözcüklerin olmaz mı ederi? Zemherinin yolcusu Külahımın soluğu İçime dolan rüzgârın Ruhumdan sarkan ipin yongası Açmayı unutan aşkın goncası Sancılandığım bir gün ertesi Seken bir kurşun misali Mademki gözümün üstünde kaşım Karışladığım toprağın türküsü İçine serildiğim kabrim Hali hazırda bir yaşar-gezerim Hazzın çürüğe çıktığı Hüznün revacı Semiren ilhamın yontusu Zinhar kölesiyim ben duyguların Zikrime eş fikrim Devindiğim kadar derviş kimliğim Önsezim Ölümün ç/ağrısı Yine de gün doğmadan doğacaktır nicesi Meylettim Men ettiğim Mazhar kaldığım Söküklerime asılı şiirlerin Dikmekle iştigal bu yaralı yüreği Dilemması hüznün Kayıp bir minvalde Arakladığım ne varsa kendimden Kendimden geçme ihtimalimle Yolum illa ki geçecektir şiirden… |