BENDEN DAHA ÇOKTU GÖZLERİN
Kendimle buluşmalarımda
Kanar geceler uzak bir şehrin içine Bir köşede sızar zaman Sızlar yüreğim kuytusunda sevdanın.. Uzanıp dikenlerine yatağımın Kalan bir kaç kelimeyi kanatıp - sana söylenmemiş – Kan çekilmelerine sığınırım umutlarımın.. Unutmak dediğin Özlemin, içinde erimesi değil mi zamanın.. Terkedip köklerini Gezinir bir yaşlı ağaç dağlarda Masamdaki kadeh ağlar da / Aklıma düşer resminde kaldığım an Ve vurulup düşüşü – gün ışığında – Yaban tutkularımın... İçimdeki çocuk tütsü yakar Denizde seksek oynayan geceye / gözlerim yaşarır Söz vermiştik Yunusların sıçraması kadar olmalıydı ayrılık Sıçrayıp denize dönmesi kadar / en çok Yoksa geriye ne kalır.. Kimsesiz bir yağmur düşer gözlerime Notasız bir şarkı gezinir kulağımda Bir deniz feneri irkilir kendi yalnızlığında Derinlerimde bir sancı kıvranır Bir kadın uzaklaşır düşlerimden / yokluğunda.. Bil ki hep / benden daha çoktu gözlerin Öyle kalacak. Seni çok özleyeceğim / güzel olacak... |